For vel ei veka si begynte eg på "eit nytt og bedre liv"...trappa ner på snop, chips og brusmegden, og gjekk over til å eta noko som gav næring, altså eit sunnare kosthold. Fremdeles går eg sjukemeldt. Da har fått meg til å innsjå at da e berre ein sjølv som kan ta tak i ting i livet sitt. Da e ein hard og til tider vond prosess.
No e eg klar for trening.. Kontrakt på 30 timar med personlig trenar blei undertegna i går. I dag skal eg igjennom ein hard test...så får eg sjå om eg overlever.. ;) Testen går ut på 1000m på romaskin, så fort du kan og så e da ein tur på tredemølla. Satser på at alt går bra og eg får da bedre etterkvart, både psykisk og fysisk.
tirsdag 10. august 2010
tirsdag 27. april 2010
PÅ ILDERJAKT :)
Ja, ditta e dagens opplevelse. Livet kan by på mangt når du har katt i huset. Men at du sku oppleva å få ein ilder inne i hagen e vel sjelden. Dinna skulle Sophie prøva å få tak i ho... No har eg endelig fått Sophie inn og ilderen e komt seg ner frå treet den satt långt oppi. Kos deg med videoen :)
mandag 19. april 2010
Sophiegullet mitt
mandag 12. april 2010
Flott og långe tur
På lørdagskveld (10.april) bestemte eg meg for å gå meg ein tur. Ikkje så långt frå meg e da ei flotte tur/lysløypa! :) Eg utforska veier og terreng, som gjorde til at turen blei litt lengre enn planlagt.
Men da va ein flotte tur. God terapi òg :)
Her kan du sjå litt bilder og ein liten videosnutt frå turen min.
Men da va ein flotte tur. God terapi òg :)
Her kan du sjå litt bilder og ein liten videosnutt frå turen min.
fredag 9. april 2010
Til ettertanke...
No e da leeenge si eg har skrevet på bloggen min. Trenger eg da?? Opp til deg som leser om eg trenger da :)
Eg vil bruka dinna bloggen til ettertanke og til tilbakeblikk på ting eg har opplevd. Eg vil gjerna dela mine tankar og mine opplevelsar med deg som leser bloggen min.
Livet kan ta så månge ulike vendingar for oss menneske. Pr. idag har livet mitt da kan eg vel sei. Kossen då kan ein spørra. I ei lito bok eg leste litt i når eg var heima på Stord for ikkje så lenge si som heiter: "Hvorfor" - står da mykje om kossen sjukdom og lidelse kan vera til velsignelse for andre. I dag e eg sjukemeldt pga depresjon og angst. Da e ein lidelse og ein sjukdom som eg har levd med i over 10 år no. Og da e ikkje noko å ropa hurra for å ha. No dei siste gongane eg har fått downperiodar i livet mitt, spørr eg alltid Gud: "Ka e da du vil visa meg no"? Eg kan skriva under på at uten Gud hadde eg ikkje klart disse vonde periodane. Men spørsmålet mitt e til meg sjølv og til deg som leser her: "Kossen kan sjukdom og lidelse ver til velsignelse for andre"? Eit djupt spørsmål.
Livet e ikkje noko me skal greia å leva på egenhånd, men med kraft frå Gud. Da e vanskelig å sjå når ein har da vondt og mykje av da dagliga livet føles uoverkommelig. Eg må no tenka i heilt andre banar angåande livet mitt og ka eg kan ha som arbeid. For den type jobb eg e i no kan eg ikkje vera i pga helso mi. Eg e utdanna førskulelærar. Eit yrke eg likar veldig godt, men eit yrke som e altfor krevande for meg. Derfor kan eg sei at livet mitt har tatt ein ny vending.
Herlighet, ho her e altfor privat. Kanskje da, men eg vil setta ord på kossen livet til ein med psykisk helse kan stoppa opp og kossen livet må forandras på for at ein skal klara dagane. Samtidig e da viktig for meg å ver ærlig ovanfor meg sjølv og for andre. Koffor skal ein skjula at ein har lide av ein sånn sjukdom???
http://no.wikipedia.org/wiki/Depresjon_%28sykdom%29#Sykdomstegn_.2F_symptomer
Angstopplever kan være svært smertefulle, og derfor er mange opptatt av å holde dem på avstand. Dette kan føre inn en vond sirkel - en bruker masse krefter å holde angsten i sjakk og kan utvikle "angst for angsten".
Angstreaksjoner er ofte et uttrykk for tanker, følelser det kan være vanskelig å se eller beskrive. Ikke fordi det er "noe" bevisst å skjule, men fordi dette "noe" ligger et sted i oss som vi av ulike grunner ikke forholder oss til - og som vi har dyttet bort.
funnet her: http://angstringen.no/les-mer/om-angst
Eg skriver ikkje om ditta for å vera negativ, men for å få augene opp for at livet e ikkje berre berre for den som lider av ditta. Eg vil gjerna dela ditta med deg som leser. Ikkje for at du skal synast synd i meg, men for at du skal forstå kossen livet til ein med slik ein lidelse kan ha da.
Eg vil bruka dinna bloggen til ettertanke og til tilbakeblikk på ting eg har opplevd. Eg vil gjerna dela mine tankar og mine opplevelsar med deg som leser bloggen min.
Livet kan ta så månge ulike vendingar for oss menneske. Pr. idag har livet mitt da kan eg vel sei. Kossen då kan ein spørra. I ei lito bok eg leste litt i når eg var heima på Stord for ikkje så lenge si som heiter: "Hvorfor" - står da mykje om kossen sjukdom og lidelse kan vera til velsignelse for andre. I dag e eg sjukemeldt pga depresjon og angst. Da e ein lidelse og ein sjukdom som eg har levd med i over 10 år no. Og da e ikkje noko å ropa hurra for å ha. No dei siste gongane eg har fått downperiodar i livet mitt, spørr eg alltid Gud: "Ka e da du vil visa meg no"? Eg kan skriva under på at uten Gud hadde eg ikkje klart disse vonde periodane. Men spørsmålet mitt e til meg sjølv og til deg som leser her: "Kossen kan sjukdom og lidelse ver til velsignelse for andre"? Eit djupt spørsmål.
Livet e ikkje noko me skal greia å leva på egenhånd, men med kraft frå Gud. Da e vanskelig å sjå når ein har da vondt og mykje av da dagliga livet føles uoverkommelig. Eg må no tenka i heilt andre banar angåande livet mitt og ka eg kan ha som arbeid. For den type jobb eg e i no kan eg ikkje vera i pga helso mi. Eg e utdanna førskulelærar. Eit yrke eg likar veldig godt, men eit yrke som e altfor krevande for meg. Derfor kan eg sei at livet mitt har tatt ein ny vending.
Herlighet, ho her e altfor privat. Kanskje da, men eg vil setta ord på kossen livet til ein med psykisk helse kan stoppa opp og kossen livet må forandras på for at ein skal klara dagane. Samtidig e da viktig for meg å ver ærlig ovanfor meg sjølv og for andre. Koffor skal ein skjula at ein har lide av ein sånn sjukdom???
Depresjon finnes i alle grader, fra den forbigående nedstemtheten alle kjenner fra situasjoner hvor vi på en eller annen måte har opplevd å være oppgitt eller mislykket, til alvorlige og langvarige kliniske tilstander.
De vanligste symptomene på en depressiv episode er senket stemningsleie, gledesløshet, tap av interesse for ting som vanligvis er interessant, tap av energi og nedsatt aktivitetsnivå. Andre symptomer som i forskjellig grad er vanlig er konsentrasjons- og oppmerksomhetsvansker, skyldfølelse, overdrevent negative / pessimistiske tanker om seg selv, verden generelt og fremtiden, mindreverdighetsfølelse, nedsatt selvtillit, nedsatt seksuallyst, søvnforstyrrelser, endret appetitt og tanker om selvskading, døden eller selvmord. Ved svært alvorlige depresjoner kan man også få psykotiske symptomer.
funnet her:http://no.wikipedia.org/wiki/Depresjon_%28sykdom%29#Sykdomstegn_.2F_symptomer
Angstopplever kan være svært smertefulle, og derfor er mange opptatt av å holde dem på avstand. Dette kan føre inn en vond sirkel - en bruker masse krefter å holde angsten i sjakk og kan utvikle "angst for angsten".
Angstreaksjoner er ofte et uttrykk for tanker, følelser det kan være vanskelig å se eller beskrive. Ikke fordi det er "noe" bevisst å skjule, men fordi dette "noe" ligger et sted i oss som vi av ulike grunner ikke forholder oss til - og som vi har dyttet bort.
funnet her: http://angstringen.no/les-mer/om-angst
Eg skriver ikkje om ditta for å vera negativ, men for å få augene opp for at livet e ikkje berre berre for den som lider av ditta. Eg vil gjerna dela ditta med deg som leser. Ikkje for at du skal synast synd i meg, men for at du skal forstå kossen livet til ein med slik ein lidelse kan ha da.
søndag 4. mai 2008
MÅ UTNYTTA DA FLOTTA VERET!!!
I dag va da ein nyyydelig dag. Først på dagen gjekk eg ein liten tur med little Iver på 1 mnd (ongen til naboen). Nokre timar seinare gjekk eg opp til Nipedalsvatnet og rundt. Da va veeeldig deilig! Flott løypa å gå!
torsdag 24. april 2008
TUR TIL ODDA
Abonner på:
Innlegg (Atom)
